درس بزرگ فتح خرمشهر برای منتظران/برای ظهور باید مثل شهدا به مقام «حلّتْ بفناّئک» برسیم
خبرگزاری شبستان: برای زمینه سازی ظهور باید خود را به ظرفیت وجودی شهدا برسانیم و از تمام لذت های دنیایی چشم پوشی کنیم تا دیگران بتوانند لذت ببرند یعنی ما نباشیم اما دیگران لذت ببرند که این امر بسیار سخت است.
حجت الاسلام و المسلمین محمد صادقی، کارشناس مهدوی در گفت وگو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان که به مناسبت روز سوم خرداد، سالروز آزادی خرمشهر و روز مقاومت، ایثار و پیروزی صورت گرفت، با اشاره به اینکه میان ایثار و شهادت تفاوت وجود دارد، اظهار کرد: برخی افراد از اموال و دارایی های خود به نفع دیگران می گذرند و ایثار می کنند و ممکن است این ایثار توسط افراد متدین و یا غیر متدین صورت گیرد اما یکی از موارد ایثار، فدا کردن جان است، البته افراد ممکن است جان خود را هم برای مقام و یا دیگران فدا کنند اما شهادت زمانی است که انسان جانش را برای ماندگاری دین خدا فدا می کند.
وی اضافه کرد: در قرآن هم داریم که «ولاتحسبنّ الّذین قتلوا فی سبیل اللّه أمواتاً بلْ أحیاءٌ عند ربّهمْ یرزقون»، یعنی شهدا برای راه خداوند جان داده اند و این بسیار متفاوت است با ایثاری که یک انسان به جهت یک سود انجام می دهد.
اوج اخلاص شهدای دوران دفاع مقدس
وی با بیان اینکه ایثار در قالب شهادت به جایی می رسد که انسان حاضر است، نام و رسمی از وی نباشد اما آن هدف متعالی یعنی همان کلمه الله باقی بماند، گفت: در گلزار شهدای قم شهیدی از بسیجیان دانش آموز دبیرستانی مدفون است که قبل از شهادت در وصیتنامه خود می نویسد که «سنگ مزار مرا اسم ننویسید و روی آن بنویسید، شهیدی گمنام از تبار حسینیان زمان، پر کاهی تقدیم به آستان ملکوتی الله» این را چه می توان نامید؟ آیا ایرادی دارد که انسان جان خود را از دست دهد و افراد دیگر با نام شهید والامقام از وی نام ببرد؟ اما این شهید در اخلاص تا این میزان اوج گرفته است که این را هم زیاد می داند.
دلیل غیبت امام زمان(عج) عدم وجود اصحاب اهل ایثار و شهادت است
صادقی با اشاره به اینکه ایثار ممکن است برای زن و فرزند و یا پدر و مادر هم انجام شود که این ها جنبه های خوب ایثار است، درحالی که ایثارهایی با نیت رسیدن به پول و مقام هم داریم!، گفت: ایثار و شهادت دارای نقش تاثیرگذاری در حکومت عدل جهانی و همچنین انقلاب اسلامی ما هستند و لازم و ضروری محسوب می شوند و اصل و اساس غیبت امام زمان(عج) نیز عدم وجود اصحاب جان برکف است یعنی افرادی که اهل ایثار و شهادت هستند.
یک کارشناس مهدوی با بیان اینکه از ابتدای خلقت حضرت آدم تا پیامبر خاتم(ص) ، دوران کنونی و دوران امام زمان(عج)، همواره حرف اول را افرادی زده اند که حاضر شدند جان خود را فدا کنند، تصریح کرد: گاهی این افراد پیروز می شوند و گاهی نیز به شهادت می رسند که در هر دو صورت پیروزی و احدی الحسنیین است.
وی در پاسخ به این سوال که برای ایفای صحیح نقش در این دوران زمینه سازی ظهور باید روحیه ایثارگری خود را مصروف چه محورها و برنامه هایی کنیم، گفت: اگر فردی نگاهش تنها به آن افق پرفروغ جهانی باشد، در این مسیر دیگر خود را نخواهد دید بنابراین در این مسیر نباید خود را ببینیم و اهمیتی برای خود محسوب شویم.
منتظران ظهور باید به مقام «حلّتْ بفناّئک» برسند
صادقی با اشاره به اینکه خاسته افرادی که برای ظهور دعا می کنند، تغییر وضع موجود به سمت خوبی ها و برنتابیدن وضع فعلی است به این معنا که فرد بر بودن خود و استفاده از آن وضع در آینده هم تاکید می کند، تصریح کرد: این خواسته و دعا ارزشی ندارد و زمینه سازی ظهور محسوب نمی شود زیرا باید گفت من خواستارم چنین اتفاقی رخ دهد و برای تحقق و زمینه سازی آن نیز حاضرم جانم را فدا کنم و ایثار کنم اما دیگران لذت ببرند.
وی اضافه کرد: اصحاب امام حسین(ع) در روز عاشورا اینگونه بودند که در سلام های زیارت عاشورا به آنان می گوییم «حلّتْ بفناّئک» یعنی در کنار امام حسین(ع)، نیست بودند و مانند شکری که در آب حل می شود، ذوب در حضرت(ع) بودند و به بنایشان این بود که نباشند اما امام حسین(ع) باشد.
خطای کوفیان در زمان امام حسین(ع)
این کارشناس مهدوی با بیان اینکه زمانی که یک منتظر ظهور می گوید: «اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج» باید اینگونه بگوید که اگر قرار است با از بین رفتن من ظهور امام(عج) رقم بخورد، من حاضر و آماده هستم، گفت: اما اگر در ذهن این منتظر اینگونه باشد که با ظهور امام زمان(عج) خرمی و آبادانی می شود و لذت فراوانی وجود دارد و خدایا من آن شرایط را ببینم، این روحیه زمینه سازی برای ظهور نیست و همانند شرایط کوفیان دوران امام حسین(ع) می شود که حضرت(ع) را بدون جنگ و خونریزی می خواستند و بنا نداشتند امام باید و نبایدی وضع کند که در صورت وجود هر سختی، امام را تنها گذاشتند.
وی اضافه کرد: برای زمینه سازی ظهور باید خود را به ظرفیت وجودی شهدا برسانیم و از تمام لذت های دنیایی چشم پوشی کنیم تا دیگران بتوانند لذت ببرند یعنی ما نباشیم اما دیگران لذت ببرند که این امر بسیار سخت است.
صادقی با در پاسخ به این سوال که در روز سوم خرداد، رزمنده های ما با مقاومت و ایثار خرمشهر را آزاد کردند، ما در دوران غیبت امام زمان(عج) برای شکستن حصر غیبت، چه الگوهایی از رزمنده ها و شهدای آن دوران می توانیم بگیریم، گفت: یکی از فرماندهان ارتش در شلمچه نقل می کرد که پیش از ورود به خرمشهر و در درگیری های موجود در مرز خرمشهر و شلمچه، احساس کردم که دلم برای احمد کاظمی و حسین خرازی که در عملیات حضور داشتند، تنگ شده است، از اطرفیان خواستم این دو نفر را پیدا کنند تا تجدید دیدار شود، در حین عملیات و تلاش ها برای ورود به شهر خرمشهر، بیسیم چی به من خبر داد که پشت یک خاکریز می توانم یکی از این دو نفر را ببینم، تعجب کردم زیرا باور کردنی نبود این جوان پرشور در زمانی که دیگر رزمندگان برای ورود به شهر تلاش می کنند، در پشت خاکریز خوابیده باشد، نگران شدم شاید مجروح باشد، مراجعه کردم.
این کارشناس مهدوی اضافه کرد: این فرمانده ارتش می گفت که پشت خاکریز رفتم و دیدم این بزرگوار از آنجا در حال فرماندهی عملیات است تعجب کردم که چرا خود مانند همیشه در میدان نیست، تصورم براین بود که مجروح شده است، سوال کردم چرا اینجا هستی؟ با اصرار من پاسخ داد: بنا دارم بچه های بسیجی بروند زیرا چند ساعت دیگر و یا فردا از رادیو و تلویزیون بنا دارند اعلام کنند که خرمشهر آزاد شد می خواهم آنها بگویند که بسیجی ها خرمشهر را فتح کردند و به نام من و شما نخورد و اعلام نکنند که فرضا احمدکاظمی خرمشهر را فتح کرد، یعنی به همین میزان هم راضی نیست، نامی از او باقی بماند.
وی خاطرنشان کرد: امروز این الگوی گذشتن از خود را باید از دفاع مقدس در دوران غیبت برای زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) دریافت و در سبک زندگی خود عملیاتی کنیم.
نظر دهید