اداره دامپزشکی سرخه

به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، در کتاب ارزشمند «انتظار عامیانه، انتظار عالمانه، انتظار عارفانه» در رابطه با وظایف منتظران در بعد اجتماعی می نویسد:

ما چاره ای نداریم جز این که در این جهان آزاد و پر از رقابت ثابت کنیم که مهدیون از همه بهتر هستند. ما باید به جایی برسیم که وقتی سوال می شود: منتظر چه کسی است؟ همه بگویند: «معلوم است، کسی که از همه بانشاط تر است، بیشتر از همه خدمت می کند، بیشر از همه درس می خواند، نستوه و خستگی ناپذیر است و در یک کلام کسی که بلد hsj چگونه زندگی کند.»

منتظر نه تنها با همه مردم خوب است، بلکه با دشمنان مردم نیز مقابله می کند. منتظر ظلم ستیز است. ما در خلاء زندگی نمی کنیم. جهان ما پر از ظلم و بیداد است. لذا منتظر تنها اهل محبت نیست، اهل عداوت هم هست. منتظر تنها اهل عدالت نیست به ظلم هم حساسیت نشان می دهد.

بعضی ها مایلند اجتماعی بودن را در حد و اندازه های خاصی محدود کنند. مثلا کمک به همنوع و رسیدگی به مستمندان را در محدوده فقرای یک محل، یک شهر و یا حتی یک کشور محدود می بینند. مایل نیستند ریشه های فقر را ببینند و با آن مبارزه کنند. آنها حاضرند موسسات خیریه تاسیس کنند، ولی حاضر نیستند با اساس و ریشه محرومیت (یعنی کسانی که این فقر و محرومیت را به وجود آورده اند، همان صاحبان زر و زور و تزویر و در رأس آنها استکبار جهانی) مبارزه کنند.

این روش به نوعی ضدیت با جامعه و پنهان کردن ظالمانی است که در نتیجه ظلم آنها جوامع بشری به ویرانه ای تبدیل شده اند. این روش در حقیقت ایجاد حاشیه امن برای چنین ظالمانی است.

امروز تنها راه خدمت به انسان ها، مبارزه با ستمگران و مقاومت در برابر آنهاست. به عبارت دیگر، نشر فرهنگ مبارزه و بیدار ساختن مردم برای رویارویی با مستکبران تنها راه خدمت به بشریت و بالطبع مقدمه سازی برای ظهور است.

مقام معظم رهبری در کلام بسیار پر اهمیتی فرموده اند: «آن وقت که معلوم شد در مقابل قدرت مادی مستکبران عالم، زمینه ی این وجود دارد که آحاد بشر بتوانند بر روی حرف حق خود بایستند، آن روز، روز ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه است. آن روز، روزی است که منجی عالم بشریت(عج) به فضل پروردگار ظهور می کند و پیام او همه دل های مستعد را که در همه جای جهان هستند، به خود جذب کند و آن وقت دیگر قدرت های ستمگر، قدرت های زورگو، قدرت های متکی به زر و زور نتوانند حقیقت را آن چنانی که قبل از آن همیشه کرده اند با فشار زر و زور خود، به عقب بنشانند یا مکتوم نگه دارند.» (1)    

همه اخلاق فردی و اجتماعی منتظر تنها در مسیر انقلابی بودن و مبارزه با ستمگران و مستکبران قابل قبول است؛ و إلا نه خدا از انسان، خوب بودن های عافیت طلبانه را می پذیرد و نه خلق خدا از آن طرفی می بندند. معنویت اصیل و انتظار حقیقی را باید در فرهنگ جهاد جستجو کرد. همان جهادی که رسول خدا صل الله علیه وآله  فرمود اگر کسی لااقل آرزوی آن را در سر نداشته باشد، دچار نفاق خواهد شد. (2)

اخلاق اجتماعی، از سلوک مهربانانه و حق شناسانه با خانواده و مردم شروع می شود و با انقلابی بودن و مبارزه در راه نجات بشر تداوم می یابد و به ظهور منجی عالم بشریت ختم می شود. نمی توان در هیچ مرحله ای متوقف شد. در هر مرحله ای متوقف شویم چه بسا تمام راه آمده را باز گردیم و به ظالمانی به خود و جامعه تبدیل شویم. چون در شرایط امروز هر کسی سکوت کند و کنار بکشد، خود به خود کمک کارو یاور ظالمان خواهد بود؛ چرا که ما در زمانی هستیم که دیگر جهاد نهایی(3) آغاز شده است و رویارویی کامل جبهه حق و باطل شکل گرفته است.(4)