اداره دامپزشکی سرخه

به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه و فعال فرهنگی در کتاب «انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه» می نویسد:

یکی از امور بسیار مهمی که توجه به آن انسان ها را اهل ذکر می کند و به ویژه در زمینه فرج، ما را وادار به دعا می کند این واقعیت است که دعای ما برای فرج، دعایی مستجاب است و خداوند متعال به نظر بندگان خود در این زمینه اهمیت می دهد.

وقتی ما باور داشته باشیم که درخواست و مسألت ما برای فرج، یک امر تعارفی و تشریفاتی نیست و از حقیقتی والا برخوردار است دیگر دست از دعا و ذکر برنخواهیم داشت. این امر عمومی اوست که فرمود: «ادعونی أستجب لکم؛ مرا بخوانید تا دعای شما را بپذیرم» و این امر اختصاصی اوست که حضرت حجت علیه السلام از طریق دومین نائب خود به اسحاق بن یعقوب فرمود: «زیاد دعا کنید برای تعجیل در فرج، به راستی که در آن فرج شما است؛ أکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فإنّ ذلک فرجکم».

یادمان باشد تنها کسانی برای فرج دعا نمی کنند که خداوند متعال را نسبت به وعده های خود وفادار نمی دانند، یا عنایت او را در حق بندگان خود به قدر کافی باور ندارند؛ و این هر دو، مایه سوءظن به خداوند متعال است که به شدت ما را از آن نهی کرده اند. ما باید باور کنیم که احساس و اشتیاق ما نسبت به امر فرج؛ در عالم تاثیر دارد. جدا از تاثیراتی که این اشتیاق در جان ما، جامعه ما و جهان ما می گذارد، مهم ترین اثر آن در تقدیر الهی است.

او که تصمیم گیرنده نهایی برای تحقق فرج است، برای تصمیم گیری به دل های ما نگاه می کند. او تنها کسی است که می تواند میزان معرفت و محبت ما را اندازه بگیرد و بر اساس مقدار آن، مقدرات ما را بهبود بخشد. امام حسن عسکری علیه السلام در مورد نقش و تاثیر «دعا برای تعجیل در فرج فرزندش» در «نجات انسان» می فرمایند: «به خدا قسم که چنان غیبتی خواهد داشت که از هلاکت نجات پیدا نمی کند در آن مگر کسی که خداوند او را بر اعتقاد به امامت او ثابت قدم بدارد و او را به دعا برای تعجیل در فرجش موفق دارد؛ والله لیغیبن غیبة لا ینجو فیها من التهلکة الا من یثبته الله علی القول بامامته و وفقه للدعاء بتعجیل فرجه».

امام صادق علیه السلام در فرمایش عبرت آموزی در مورد میزان تاثیر دعا برای فرج، در تقدیر الهی برای «نجات جامعه» و نزدیکی فرج می فرمایند: «هنگامی که سختی و فشار فرعون بر بنی اسراییل طولانی شد، بنی اسراییل چهل روز به درگاه خداوند ضجه زدند و گریه کردند. در این هنگام خداوند به موسی و هارون وحی کرد که آنها را از فرعون نجات دهند. به این ترتیب خداوند 170 سال از دوران مقدر شده برای انتظار را کوتاه کرد و با فرستادن موسی و هارون فرج بنی اسراییل را رساند.»

سپس حضرت(ع) فرمودند: «اگر شما نیز چنین عمل کنید، خداوند فرج ما را می رساند و اما اگر اینگونه ضجه نزنید و درخواست نکنید مدت انتظار تا رسیدن همان وقت تعیین شده به طول خواهد انجامید؛ فلما طال علی بنی اسراییل العذاب ضجوا و بکوا الی الله اربعین صباحا، فأوحی الله إلی موسی و هارون یخلصهم من فرعون فحط عنهم سبعین و مائة سنة. فقال أبوعبدالله (ع) هکذا انتم لو فعلتم لفرج الله عنا فاما اذ لم تکونوا فان الامر ینتهی الی منتهاه.»

حضرت آیت الله بهجت (ره) نیز در مورد تاثیر قطعی دعا برای فرج می فرمایند: «چقدر باید در فکر حضرت غایب (عج) باشیم و برای تعجیل در امر فرجش دعا کنیم؟ به طور یقین دعا در امر تعجیل فرج آن حضرت(عج) موثر است، اما نه لقلقه زبان و «عجل فرجه» خشک و خالی و ورد همیشگی که در آخر منبر برای این که مردم از جا بلند شوند گفته می شود.»

دعای تعجیل فرج مثل نماز نافله، عمل مستحبی است، یعنی راستی و جدی و با همّ وغم متأثر باشیم و از خدا بخواهیم تا فاصله هزار و چندساله که بین مردم و واسطه فیض اتفاق افتاده است، برطرف شود و به پایان برسد. دعای با حال حزن اندوه و تأثر قلبی از مردم واقع نمی شود اگر می شد قطعا وضع این طور نبود.